Vršnjačko nasilje je problem sa kojim se udruženo moraju boriti svi, kako porodica tako i akteri obrazovnog sistema. Kako roditelji učestvuju u prevenciji vršnjačkog nasilja, a koji su zadaci škole, pročitajte u ovom tekstu.
Vršnjačko nasilje je neželjeno, agresivno ponašanje među decom školskog uzrasta koje se vremenom ponavlja ili ima potencijal da se ponavlja. Vršnjačko nasilje uključuje postupke poput pretnji, ogovaranja, fizičkih ili verbalnih napada i namernog isključivanja nekoga iz grupe. Danas često koristimo reč bullying, koja znači maltretiranje, šikaniranje, siledžijstvo, zlostavljanje.
Najčešći oblici vršnjačkog nasilja su:
- Verbalno nasilje – izgovaranje ili pisanje okrutnih izjava
- Fizičko nasilje – povredjivanje tela ili stvari osobe
- Socijalno nasilje – činjenje štete nečijoj reputaciji ili odnosima
- Sajber nasilje – nasilje koje se odvija uz korišćenje elektronske tehnologije putem društvenih mreža.
Nasilje se može odvijati u školi, na putu do škole, na školskim događajima, bilo da su to priredbe, takmičenja ili sportske aktivnosti.
Preventiva vršnjačkog nasilja leži u komunikaciji i saradnji između roditelja i nastavnika. Edukacijom roditelja, školskog osoblja, dece pa i samog društva može se sprečiti vršnjačko nasilje. Postoje različite strategije za sprečavanje vršnjačkog nasilja, ali je prvenstveno važno prepoznati faktore rizika, pa tek onda primeniti neke od strategija suzbijanja vršnjačkog nasilja. Izgrađen kritički stav prema vršnjačkom nasilju i otvorena komunikacija između učenika, porodice i nastavnika, može doprineti njegovom sprečavanju.
Prema Piteru Smitu, autoru knjige Psihologija vršnjačkog nasilja, ono što roditelji mogu da učine u prevenciji i prepoznavanju vršnjačkog nasilja ogleda se u obezbedjivanju sigurnog okruženja za svoju decu, praćenju znakova da li je dete izloženo vršnjačkom nasilju i pružanju podrške ukoliko im se ono poveri. Roditelji bi trebalo da saradjuju sa školom i budu uključeni u programe za suzbijanje nasilja.
Roditelji, sa svojom decom izgradite odnos u kome se otvoreno i iskreno razgovora o svemu, dajte detetu do znanja da imate iskustva, da prepoznajete problem. Važno je da stvorite osećaj povezanosti sa svojim detetom i da budete konstantno prisutni u životu svog deteta što podrazumeva da znate sa kim se druži vaše dete i gde izlazi.
Prema istom autoru, zadatak škole u suzbijanju vršnjačkog nasilja se odvija kroz organizovanje timova, kroz obuku nastavnika i učenika kako da prepoznaju i kako da se postave u situacijama nasilničkog ponašnja. Najvažniji zadatak bi bio stvaranje takve klime u školi gde se nasilničko ponašanje smatra neprihvatljivim.
Dakle, koliko su roditelji kao primarna sredina bitni toliko je i škola važna. Škola treba da održava komunikaciju sa roditeljima, da edukuje decu o tome šta agresivno ponašanje podrazumeva, kao I kako da reaguju u situaciji nasilja,
Vršnjačko nasilje se može sprečiti ukoliko se ustanove pravila ponašanja koja će se poštovati kako kod kuće tako i u školi i ukoliko damo deci do znanja da će snositi posledice za svoje ponašanje. Kreativne i edukativne radionice, razne tribine na temu vršnjačkog nasilja mogu doprineti boljem i zdravijem odnosu prema nasilju, kao i sprečavanju istog.
Izvor (tekst i foto): https://cuvamte.gov.rs/sr/vest/kako-na-efikasan-nacin-spreciti-vrsnjacko-nasilje/3381.php